دل سگ

«میخائیل بولگاکف» نویسنده‌ی کتاب «دل سگ»‌، این کتاب را در سال 1925 نوشت. او با قلم تند و تیز خود در این کتاب به شیوه‌ای استعاری به لنین و نظام کمونیستی شوروی حمله کرده است. این کتاب تا سال 1987 در شوروی اجازه‌ی انتشار پیدا نکرد.

کتاب «دل سگ» را نیز مانند همه‌ی آثار هجوآمیر می‌توان به شیوه‌های گوناگون خواند و لذت برد: از یک جنبه داستان مضحکی است از بطالت محض؛ همچنین مشقات، کمبودها و ناهنجاری‌های زندگی مسکو در دهه‌ی بیست را دست می‌اندازد، اما معنایی ژرف‌تر دارد. تمثیل برنده‌ای است درباره‌ی انقلاب روسیه. سگ این داستان همان مردم روسیه هستند که قرن‌ها تحت ستم و خشونت بوده و در واقع به جای آدمیزاد با آن‌ها چون جانوران رفتار شده است.

کتاب «دل سگ» بولگاکف رمان چالش برانگیزی است و منتقدان و مخاطبان نظرات مختلفی درباره‌ی آن دارند.

کتاب «دل سگ» اندکی پس از مرگ «لنین»، رهبر انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ روسیه  نوشته شد. بسیاری از منتقدان معتقدند در این رمان پروفسور نماد لنین است و سگ نماد مردمی است که لنین خواست با توجه به خواسته‌ی خود تغییرشان دهد اما در نهایت با شکست مواجه شد. در این رمان بولگاکف به ارجحیت قلب بر مغز اشاره می‌کند و منتقدان معتقدند بولگاکف خواسته بیان کند آنچه هدف رهبران انقلاب شوروی بود دست بردن در ذات انسان بوده است که غیر ممکن است.

کتاب «دل سگ» نوشته‌ی میخائیل بولگاکف و ترجمه‌ی مهدی غبرائی در 173 صفحه توسط انتشارات تندیس منتشر شده است.