نمایشنامه‌ی هراکلس

هنگامی که هراکلس در جهان زیرین در حال انجام دادن کارهای مردافکن خویش است، لیکوس، غاصب تاج و تخت تبای، پدر، همسر و فرزندان او را به مرگ محکوم می‌کند. هراکلس به ‌موقع برای نجات آنان از راه می‌رسد، اما این سرآغاز دردهای بی‌پایان بزرگ‌ترین پهلوان یونانیان است.

هراکلس اوریپید، نمایشنامه‌ای غیرمعمول، تأثیرگذار و آکنده از درد انسانی است. اوریپید در این درام، ضمن برخورد نوآورانه با اسطوره، ساختاری بنا می‌کند که جسورانه و مثال‌زدنی است.

اوریپید یکی از سه تراژدی‌نویس مهم عصر زرین درام یونان است که منتقدان قدیم و جدید او را درام‌پردازی سنت‌شکن، نوآور و نامتعارف می‌دانند. او در یکی از سال‌های دهه‌ی 480 پیش از میلاد در بخش شرقی آتن زاده شد. اطلاعات کمی از زندگی اوریپید در دست است. نخستین نمایشنامه‌ی او یک سال پس از مرگ آیسخولوس در سال 455 پ.م بر صحنه رفت و در مسابقات تئاتریِ دیونیزیای شهر آتن به مقام سوم رسید. نخستین دستاورد بزرگ اوریپید در سال 441 پ.م با کسب مقام نخست این رقابت‌ها حاصل شد. می‌گویند او بیش از 90 نمایشنامه نوشته که امروزه 19 نمایشنامه‌ی او بر جا مانده است. آخرین‌باری که در آتن به رقابت پرداخت، در سال 408 پ.م، با نمایشنامه‌ی اورستس بود. سپس به مقدونیه و دربار آرخِلائوس رفت و نمایشنامه‌ای به نام این پادشاه نوشت. اوریپید در سال 406 پ.م، حین نگارش نمایشنامه‌ی کاهنه‌های باکوس، در مقدونیه درگذشت.

کتاب «نمایشنامه‌ی هراکلس» نوشته‌ی اوریپید و ترجمه‌ غلامرضا شهبازی در تعداد 93 صفحه در قطع رقعی توسط نشر بیدگل منتشر شده است.