سال‌ها

در کنار آنچه کتاب‌ها و پوسترهای داخل مترو و حتی داستان‌های خنده‌دار توصیه می‌کنند که به آن فکر کنیم، چیزهایی هستند که جامعه درباره‌شان سکوت می‌کند، بی‌آن‌که به آن واقف باشد، و کسانی که این چیزها را حس می‌کنند ولی نمی‌توانند نامی از آن‌ها ببرند، به رنج تنهایی محکوم‌اند. سپس روزی به ‌ناگهان، یا به ‌تدریج، این سکوت شکسته می‌شود و درباره‌ی چیزهایی که بالاخره به رسمیت شناخته می‌شوند کلمات‌اند که سرریز می‌کنند و در همان زمان، در آن سطح زیرین، باز سکوت است که درباره‌ی آن چیز و این چیز شکل می‌گیرد.

نثر دلربا و الهام‌بخش و ژرف‌بین ارنو همچون رقصنده‌ای بین حیات جمعی و زندگی خصوصی، بین تاریخ «فراخ» و تجربه‌ی شخصی، در رفت‌وآمد است. «سال‌ها» تأملی است فلسفی با شتاب یک ترن هوایی در پیچ‌وتاب چند دهه: که چگونه زودتر از آنچه باید خود را تحلیل می‌بریم و مصرف می‌کنیم، که چگونه به معنی می‌رسیم اما از آن شانه خالی می‌کنیم، که راه‌ورسم زندگی کردم کدام است و راه‌ورسم به یاد سپردن کدام _درون‌مایه‌ی کارهای ارنو این‌هاست. من تشنه‌ی آثار جدید او هستم.

کتاب «سال‌ها» نوشته‌ی آنی ارنو و ترجمه‌ی فرزاد مرادی با تعداد 309 صفحه در قطع رقعی توسط نشر بیدگل منتشر شد.